آدم ها در یاد ها می مانند حتی اگر عالم هم نباشند و قدرت توانگری نداشته باشند همین که خوب باشند برای باشندگی در ضمیر و ذهن مردمان کافی است. می مانند به نام نیکی که از آنان باقی است. مانا می شوند به جاودانگی نیکی. درست آدرس می دهد سعدی ماندگاری را که از بی مرگی مدمان نام می گوبد و این درس را هم تکرار می کند که؛ مرده آن است که نامش به نکوئی نبرند. درست است این گزاره که اگر نامی هم از "نانکویان" ببرند به لعن و نفرین پیوست خواهد خورد. نیکی منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

تاپ دیجیت روستای ارلان تبادل لینک سایت بیداری اندیشه سعادت میرقدیم ها _ دانش پیما ایران تقویم |تقویم 98 لایه باز ساخت تجهزات آشپزخانه صنعتی و کباب پزهای تابشی اتوماتیک لوازم یدکی ماشین